Ορθοπεδικές ανωμαλίες στο παιδί

 Συγγενές εξάρθρημα του ισχίου
Το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου είναι η συχνότερη συγγενής (συγγενής σημαίνει ότι το παιδί γεννιέται με αυτή την ανωμαλία) ορθοπεδική ανωμαλία. Είναι ιδιαίτερα συχνή στις Μεσογειακές χώρες όπως είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Τα κορίτσια προσβάλλονται πέντε φορές συχνότερα σε σχέση με τα αγόρια, το δε αριστερό ισχίο τρεις φορές συχνότερα σε σχέση με το δεξί.

Τι είναι το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου;
Η κεφαλή του μηριαίου οστού δεν εφαρμόζει σωστά πάνω στα οστά της λεκάνης και έτσι πολύ εύκολα μπορεί το μηριαίο οστού να ξεφύγει από την άρθρωση του ισχίου. Δε ξέρουμε τι ακριβώς ευθύνεται για αυτή την ανωμαλία, αλλά πιθανό να φταιει η θέση του εμβρύου μέσα στη μήτρα, το φάσκιωμα (τυλίγουν σφικτά τα μωρά μέσα στο σεντόνι) των μωρών μετά τη γέννηση ή ακόμα και κάποια χαλαρότητα της ίδιας της άρθρωσης με αποτέλεσμα να μην συγκρατεί το μηριαίο οστού καλά στη θέση του.

Πώς γίνεται η διάγνωση και ποια η θεραπεία;
Η διάγνωση πρέπει να γίνεται έγκαιρα, γιατί μόνο τότε η αντιμετώπιση έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Δυστυχώς δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα που να προειδοποιεί εσάς τους γονείς. Ο μόνος υπεύθυνος για να διαγνώσει τη συγκεκριμένη πάθηση είναι ο γιατρός του παιδιού σας. Πιθανό να ζητήσει να γίνουν κάποιες ακτινογραφίες ή υπερηχογράφημα. Στα μικρά βρέφη η θεραπεία είναι σχετικά εύκολη. Τοποθετούνται, συνήθως, διπλά πανιά έτσι ώστε τα δυο πόδια να βρίσκονται σε απαγωγή. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις μπορεί να τοποθετηθούν ειδικοί νάρθηκες. Αν η διάγνωση αργήσει, τότε πιθανό να χρειαστεί και χειρουργική επέμβαση.

Περπάτημα στη μύτη του ποδιού
Είναι συνηθισμένο φαινόμενο στα μικρά παιδιά, ιδιαίτερα κατά το 2ον χρόνο της ζωής τους. Για τα παιδιά κάτω των 2 χρόνων, που περιοδικά περπατούν στη μύτη των ποδιών τους και δεν έχουν άλλα προβλήματα δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Τα παιδιά που περπατούν σχεδόν συνέχεια στη μύτη των ποδιών τους και συνεχίζουν και μετά την ηλικία των 2 χρόνων πρέπει να εξετασθούν για να αποκλεισθούν ορθοπεδικά ή νευρολογικά προβλήματα όπως είναι η εγκεφαλική παράλυση.

Πλατυποδία
Πλατυποδία είναι η αποπλάτυνση της πατούσας του ποδιού λόγω απουσίας της καμάρας του πέλματος. Η πλατυποδία είναι φυσιολογικό φαινόμενο στο βρέφος και διορθώνεται από μόνη της ενώ το παιδί μεγαλώνει. Στις περισσότερες φορές είναι φαινομενική και οφείλεται στο παχύ στρώμα υποδόριου λίπους που υπάρχει στη βρεφική ηλικία. Η πλατυποδία συνήθως δεν προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα στα παιδιά. Στα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να προκαλεί πόνο. Ειδικά παπούτσια, πατάκια ή ειδικοί νάρθηκες δε χρειάζονται. Έχει τεκμηριωθεί ότι δε θεραπεύουν την πλατυποδία. Ένα παιδί με πλατυποδία έχει την ίδια αθλητική ικανότητα με τα άλλα παιδιά.

Ραιβογονία
Η ραιβογονία είναι συχνό ορθοπεδικό πρόβλημα και χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη κενού μεταξύ των γονάτων. Τα πόδια δηλαδή του παιδιού δίνουν την εντύπωση "παρένθεσης". Συνήθως εμφανίζεται μόλις το παιδί αρχίσει να περπατά και εξαφανίζεται τον 3-4 χρόνο ζωής. Εάν η ραιβογονία είναι έντονη ή δε διορθωθεί μέχρι τα τρίτα γενέθλια του παιδιού, τότε πρέπει να εξεταστεί από το γιατρό για να αποκλειστούν παθολογικές καταστάσεις όπως είναι η ραχίτιδα.

Βλαισογονία
Η βλαισογονία είναι η αντίθετη κατάσταση της ραιβογονίας. Τα παιδιά με βλαισογονία έχουν γόνατα που ενώνονται εσωτερικά ενώ οι κνήμες αποκλίνουν προς τα έξω. Έτσι τα πόδια δίνουν την εικόνα ανεστραμμένων εισαγωγικών. Η βλαισογονία στα παιδιά ηλικίας 4 και 6 χρονών είναι μια φυσιολογική κατάσταση, η οποία συνήθως διορθώνεται από μόνη της μέχρι την ηλικία των 9 χρόνων. Μόνο σε βαριές περιπτώσεις χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. Η βλαισογονία όμως μπορεί να παρουσιαστεί και σε παθολογικές καταστάσεις όπως είναι η εγκεφαλική παράλυση, για αυτό είναι ορθό να παίρνετε πάντα τη γνώμη του γιατρού σας για το πρόβλημα που απασχολεί το παιδί σας.

Ραιβό μετατάρσιο
Είναι η παρέκκλιση του άκρου ποδιού προς τα μέσα . Είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα του ποδιού στο βρέφος. Αν το άκρο πόδι είναι εύκαμπτο και μπορεί εύκολα να επανέλθει στην κανονική του θέση, πιθανό να μη χρειαστεί καμιά θεραπεία. Σε αντίθετη περίπτωση το ραιβό μετατάρσιο αντιμετωπίζεται με διορθωτικούς γύψους. Αν δε διορθωθεί μέχρι την ηλικία των 2 χρόνων και η στροφή προς τα μέσα είναι τόσο έντονη που να επηρεάζει το φυσιολογικό περπάτημα του παιδιού, τότε μπορεί να χρειασθεί χειρουργική επέμβαση.

paidiatros.gr