Συμπληρώματα βιταμίνης D και αυτοάνοσα νοσήματα

Δεν χρειάζεται να ψάξετε πολύ για να βρείτε ισχυρισμούς ότι η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D είναι εξαιρετική για την υγεία σας. Υποτίθεται ότι είναι καλή για τα πάντα, από την πρόληψη του καρκίνου και της άνοιας μέχρι την αποφυγή λοιμώξεων και καρδιακών παθήσεων.

Δυστυχώς, πολλά υποτιθέμενα οφέλη των συμπληρωμάτων βιταμίνης D παραμένουν αναπόδεικτα. Ωστόσο, εκατομμύρια άνθρωποι λαμβάνουν τακτικά βιταμίνη D, πιστεύοντας ότι θα βοηθήσει στην πρόληψη ενός ευρέος φάσματος ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων αυτοάνοσων παθήσεων. Αλλά είναι αλήθεια; Μια νέα τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο TheBMJ εξετάζει προσεκτικά αυτό το ερώτημα.

Γιατί η βιταμίνη D θα μπορούσε να αποτρέψει αυτοάνοσα νοσήματα;

Αν και η αιτία των περισσότερων αυτοάνοσων ασθενειών είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη, η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι η ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού πηγαίνει στραβά. Το ανοσοποιητικό σύστημα κανονικά υπερασπίζεται το σώμα από εισβολείς όπως οι λοιμώξεις και βοηθά στην αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών. Όταν αναπτύσσεται μια αυτοάνοση πάθηση, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον ξενιστή του. Για παράδειγμα, με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού επιτίθενται στις αρθρώσεις, στους πνεύμονες και σε άλλα μέρη του σώματος.

Έρευνες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη D μπορεί να αλληλεπιδράσει με τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, να επηρεάσει τα γονίδια που ρυθμίζουν τη φλεγμονή και να μεταβάλει την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Έτσι, είναι λογικό να διερευνηθεί κατά πόσον η συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης D είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για τη θεραπεία ή την πρόληψη των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Η μελέτη του BMJ βασίστηκε σε δεδομένα που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης δοκιμής που δημοσιεύθηκε πριν από αρκετά χρόνια. Σε περισσότερους από 25.000 ηλικιωμένους ενήλικες ανατέθηκε τυχαία η λήψη.

2.000 IU βιταμίνης D ή ένα πανομοιότυπο εικονικό φάρμακο (ανενεργό χάπι) καθημερινά. (Αυτό είναι υψηλότερο από τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα για τους ενήλικες, αλλά χαμηλότερο από το ανώτατο όριο των 4.000 IU).
1.000 mg ωμέγα-3 ελαίου ή ένα πανομοιότυπο εικονικό φάρμακο καθημερινά.
Μετά από πέντε χρόνια κατά μέσο όρο, καταμετρήθηκαν οι νέες διαγνώσεις αυτοάνοσων νοσημάτων μεταξύ των συμμετεχόντων στη μελέτη.

Τι διαπίστωσε η νέα μελέτη;

Η απάντηση μπορεί να εξαρτάται από το πού ακούσατε ή διαβάσατε για τη μελέτη του BMJ. Είναι αλήθεια ότι οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ενήλικες που έπαιρναν συμπληρώματα βιταμίνης D είχαν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης αυτοάνοσων νοσημάτων. Αλλά τι μας λέει μια πιο προσεκτική ματιά στη μελέτη;

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι

• 123 άτομα που έπαιρναν βιταμίνη D ανέπτυξαν αυτοάνοσο νόσημα, σε σύγκριση με 155 άτομα στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Αυτό αντιπροσωπεύει μείωση κατά 22%. Αυτό ακούγεται πολύ, αλλά η πραγματική μείωση του κινδύνου εμφάνισης αυτοάνοσου νοσήματος μειώθηκε από περίπου 12 άτομα στα 1.000 σε 9,5 άτομα στα 1.000.
• Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η πολυμυαλγική ρευματοπάθεια και η ψωρίαση ήταν οι πιο συχνές παθήσεις. Καμία μεμονωμένη αυτοάνοση ασθένεια δεν προλήφθηκε αξιόπιστα από τη συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης D. Μόνο όταν συνδυάστηκαν οι αριθμοί όλων των αυτοάνοσων νοσημάτων οι ερευνητές είδαν όφελος.
• Το όφελος της βιταμίνης D ήταν πιο εμφανές όταν αναλύθηκαν μόνο τα τρία τελευταία έτη της μελέτης. Αυτό υποδηλώνει ότι χρειάζεται λίγος χρόνος για να επωφεληθεί κανείς από ένα καθημερινό συμπλήρωμα.
• Εκείνοι στους οποίους ανατέθηκε να λάβουν ωμέγα-3 λιπαρά οξέα δεν είχαν χαμηλότερο κίνδυνο για επιβεβαιωμένη αυτοάνοση νόσο.
• Οι παρενέργειες ήταν μικρές και παρόμοιες σε όσους έλαβαν συμπληρώματα και σε όσους έλαβαν εικονικό φάρμακο.
• Αυτή η τυχαιοποιημένη μελέτη είναι από τις καλύτερες που διερευνούν την επίδραση της συμπληρωματικής χορήγησης βιταμίνης D στον κίνδυνο εμφάνισης αυτοάνοσων νοσημάτων. Ωστόσο, η μελέτη στηρίχθηκε σε περιπτώσεις που αναφέρθηκαν από τους ίδιους, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν αργότερα από την εξέταση των ιατρικών αρχείων. Έτσι, είναι πιθανό να μην έχουν ληφθεί υπόψη ορισμένες περιπτώσεις αυτοάνοσων νοσημάτων.
• Επιπλέον, η μελέτη περιελάμβανε μόνο ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας (μέση ηλικία 67 ετών). Αυτό είναι σημαντικό, επειδή ορισμένα από τα πιο κοινά αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ο λύκος και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, συνήθως ξεκινούν στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Τα αποτελέσματα μπορεί να ήταν διαφορετικά εάν η μελέτη είχε συμπεριλάβει νεότερους συμμετέχοντες.

Θα έπρεπε όλοι να παίρνουμε συμπληρώματα βιταμίνης D;

Με βάση αυτή τη μελέτη, θα έλεγα όχι. Πρώτον, τα ευρήματα αυτά πρέπει να επιβεβαιωθούν και από άλλους ανεξάρτητους ερευνητές. Και παρά τους υπερβολικά ενθουσιώδεις τίτλους, η πραγματική μείωση του κινδύνου ήταν μόλις 2,5 περιπτώσεις στις 1.000. Εκατοντάδες άνθρωποι θα έπρεπε να λαμβάνουν καθημερινά βιταμίνη D για χρόνια για να αποτρέψουν ένα μόνο κρούσμα αυτοάνοσου νοσήματος. Η βιταμίνη D μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα και η λήψη υψηλών ποσοτήτων βιταμίνης D μπορεί να είναι επιβλαβής.

Πηγή: healthstat.gr