Πέθανε ο θρύλος της μουσικής, Κουίνσι Τζόουνς

 

«Απόψε, με γεμάτες αλλά ραγισμένες καρδιές, μοιραζόμαστε την είδηση του θανάτου του πατέρα και αδερφού μας, Κουίνσι Τζόουνς», ανέφερε η οικογένεια σε δήλωσή της. «Αν και αυτή η απώλεια είναι ανυπολόγιστη για την οικογένειά μας, γιορτάζουμε τη σπουδαία ζωή που έζησε και ξέρουμε ότι δεν θα υπάρξει άλλος σαν αυτόν».

 

Ο Τζόουνς ξεκίνησε αντιμετωπίζοντας πολλές προκλήσεις στη ζωή του αλλά έφτασε στην κορυφή της show business, κατακτώντας τον τίτλο ενός από τους πρώτους μαύρους εκτελεστικούς παραγωγούς που πέτυχαν στο Χόλιγουντ και συνθέτοντας ένα εντυπωσιακό μουσικό έργο με πλούσιες στιγμές της αμερικανικής μουσικής σκηνής. Για χρόνια, ήταν σπάνιο να βρεθεί λάτρης της μουσικής που δεν είχε τουλάχιστον έναν δίσκο με το όνομά του ή μια προσωπικότητα της βιομηχανίας ψυχαγωγίας που δεν είχε κάποια σχέση μαζί του.

 

Ο Κουίνσι έκανε την παραγωγή στο θρυλικό άλμπουμ “Το Χαμόγελο της Τζοκόντας” έναν από τους πιο γνωστούς δίσκους του Μάνου Χατζιδάκι, ένας δίσκος που θεωρείται από τους κλασικούς της μουσικής του 20ού αιώνα στην Ελλάδα. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1965 με δώδεκα ορχηστρικά τραγούδια και την ίδια χρονιά στην Ελλάδα.

 

Ο Τζόουνς έκανε παραγωγή και στο άλμπουμ “Nana Mouskouri in New York” (στην Αμερική είχε κυκλοφορήσει με τίτλο «The Girl From Greece Sings»). Τότε η εταιρεία Mercury είχε καλέσει την μόλις 28χρονη Νάνα Μούσχουρη στη Νέα Υόρκη για να ηχογραφήσει έναν ολόκληρο δίσκο με την ορχήστρα του Torrie Zito, και την καθοδήγηση του “μάγου” Κουίνσι Τζόουνς.

 

Ο Τζόουνς συνδέθηκε με προέδρους και ξένους ηγέτες, σταρ του κινηματογράφου και μουσικούς, φιλάνθρωπους και επιχειρηματίες. Μεταξύ άλλων, περιόδευσε με τον Count Basie και τον Lionel Hampton, έκανε την ενορχήστρωση για δίσκους των Sinatra και Ella Fitzgerald, συνέθεσε τη μουσική για το “In the Heat of the Night” και επέβλεψε την ηχογράφηση του all-star δίσκου “We Are the World” του φιλανθρωπικού ύμνου του 1985 για την Αφρική.

 

Ο Τζόουνς – συνέθεσε επίσης το soundtrack για την επιτυχημένη βρετανική ταινία του 1969 “The Italian Job”, με πρωταγωνιστή τον Michael Caine. Στην καριέρα του, η οποία εκτείνεται σε περισσότερα από 70 χρόνια, κέρδισε 28 βραβεία Grammy με 80 υποψηφιότητες.Το περιοδικό Time τον ανακήρυξε ως έναν από τους πιο επιδραστικούς μουσικούς της τζαζ του 20ού αιώνα. Γεννημένος στο Σικάγο από πατέρα ξυλουργό και μητέρα που έπασχε από ψυχική ασθένεια, ο Τζόουνς ανέπτυξε από νωρίς την αγάπη του για τη μουσική και ασχολήθηκε με το πιάνο. Η οικογένειά του μετακόμισε τελικά στο Σιάτλ της Ουάσινγκτον και ο Τζόουνς άρχισε να παίρνει μαθήματα από τον διάσημο τρομπετίστα Clark Terry. Εκεί έγινε στενός φίλος με έναν άγνωστο τότε πιανίστα ονόματι Ray Charles. 

 

Στην ιστορική του καριέρα ενορχήστρωσε και ηχογράφησε για θρύλους όπως ο Count Basie, ο Duke Ellington, η Sarah Vaughan και ο φίλος του Ray Charles. Ο διευθυντής της μπάντας Lionel Hampton, ο τρομπετίστας Dizzy Gillespie και άλλοι “γίγαντες” επέλεξαν επίσης τον νεαρό Τζόουνς για τις ευρωπαϊκές τους περιοδείες.

 

Ο Τζόουνς είχε επίσης επιτυχία στη μικρή οθόνη με την τηλεοπτική σειρά «The Fresh Prince of Bel-Air», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο “μαθητευόμενός” του Γουίλ Σμιθ. Ασχολήθηκε και με τον κόσμο των εκδόσεων το 1993, όταν ίδρυσε το μουσικό/πολιτιστικό περιοδικό Vibe, το οποίο πούλησε το 2006.

 

Ένα εγκεφαλικό ανεύρυσμα το 1974 τον ανάγκασε να περιορίσει τον φόρτο εργασίας του και να επικεντρωθεί στο να περνάει χρόνο με την οικογένειά του. Με την πάροδο των ετών έκανε τρεις γάμους και επτά παιδιά με πέντε διαφορετικές γυναίκες. Το 2014 έκανε την παραγωγή του ντοκιμαντέρ «Keep on Keepin’ On» για τον μέντορά του, τον τρομπετίστα της τζαζ Clark Terry. Αναλογιζόμενος τη δική του καριέρα εκείνη τη χρονιά, ο Τζόουνς είχε δηλώσει στο Rolling Stone: «Δεν το σκέφτηκα ποτέ μέχρι να φτάσω τα 80, αλλά είχα την ευλογία να συνεργαστώ με κάθε μεγάλο αστέρι της μουσικής στην ιστορία της Αμερικής – συμπεριλαμβανομένου του Louie Armstrong».