ΠΑΣΟΚ: Παραιτείται από όλα τα όργανα ο Ανδρέας Λοβέρδος

Την παραίτησή του από όλα τα όργανα του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ο πρώην υπουργός και βουλευτής Ανδρέας Λοβέρδος, δίνοντας έτσι τέλος σε μια πορεία δεκαετιών στο κόμμα. 

Συγκεκριμένα στην ανακοίνωσή του αναφέρει: 

«Από σήμερα παραιτούμαι από όλα ανεξαιρέτως τα όργανα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, στα οποία συμμετέχω. Παραιτούμαι επίσης από την ιδιότητα του μέλους του κόμματος. Οι λόγοι της παραίτησής μου είναι αμιγώς πολιτικοί και τους εξέθεσα με μία άκρως εμπιστευτική επιστολή σήμερα προς τον Πρόεδρο του Κινήματος. Εύχομαι στον Πρόεδρο, τα στελέχη και τα χιλιάδες μέλη του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ καλή επιτυχία στον αγώνα και τις προσπάθειές τους.

ΥΓ: Για τα μέλη, τα στελέχη και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που με αγάπησαν και αγάπησα: η απόφασή μου αυτή είναι για καλό και πάνω απ΄όλα είναι πεντακάθαρη».

Η πορεία του Ανδρέα Λοβέρδου
Ο Ανδρέας Λοβέρδος (Πάτρα, 15 Μαΐου 1956) είναι Έλληνας πανεπιστημιακός και πολιτικός, πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα – Κίνημα Αλλαγής την περίοδο 2000-2023.

Το 2012, διαφώνησε με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και δημιούργησε νέα πολιτική κίνηση, τη Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας από την οποίο προήλθε η Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα. Τον φθινόπωρο του 2014 επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ. Τον Ιούνιο του 2015, διεκδίκησε ανεπιτυχώς την αρχηγία του κόμματος, ενώ ήταν ξανά υποψήφιος στις εσωκομματικές διαδικασίες για την ανάδειξη αρχηγού τον Δεκέμβριο του 2021, χωρίς ούτε τότε να εκλεγεί.

Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Πάτρα και είναι γιος του Νικολάου Λοβέρδου, συμβολαιογράφου με καταγωγή από την Αγία Θέκλη Ληξουρίου. Σπούδασε στη Νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, πραγματοποίησε μεταπτυχιακέςσπουδές στο ευρωπαϊκό και κοινοτικό δίκαιο στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών (1980 – 1982) και ολοκλήρωσε διδακτορική διατριβή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με θέμα Τρομοκρατία και πολιτικό έγκλημα. Μελέτη των φαινομένων από την πλευρά του Δικαίου». Ιδιώτευσε ως δικηγόρος στην Αθήνα και παράλληλα ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία εκλεγόμενος, το 1987, λέκτορας του συνταγματικού δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το 1992 εξελέγη επίκουρος καθηγητής και το 1995 αναπληρωτής καθηγητής.

Υπό την ιδιότητα του πανεπιστημιακού χρημάτισε πρόεδρος των επιτροπών για τη σύνταξη νέου υπαλληλικού κώδικα (1997) και για τη σύνταξη νέου αθλητικού νόμου (1997).

Κατοικεί στη Νέα Ερυθραία. Είναι νυμφευμένος με την Πηνελόπη Παπαϊωάννου και έχουν αποκτήσει τρία παιδιά. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά.

Πολιτική σταδιοδρομία
Ως φοιτητής υπήρξε μέλος της αντιδικτατορικής Ε.Φ.Ε.Ε., γραμματέας της οργάνωσης της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (Κ.Ν.Ε.) και αντιπρόεδρος του συλλόγου φοιτητών της Νομικής Θεσσαλονίκης. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1996 διορίστηκε γενικός γραμματέας δημοσίας διοίκησης του υπουργείου εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου 1997.

Ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής στη Β΄ εκλογική περιφέρεια Αθηνών με το ψηφοδέλτιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επανεξελέγη σε αυτές του 2004. Στις εκλογές του 2007, 2009 και 2012 επανεξελέγη πρώτος σε σταυρούς. Ως βουλευτής της αντιπολίτευσης ανέλαβε την ευθύνη ποικίλων τομέων όπως εξωτερικών, παιδείας και πολιτισμού και δημοσίων έργων και περιβάλλοντος.

Στις 3 Δεκεμβρίου του 2012, αναγγέλλοντας την ίδρυση νέου κόμματος με την ονομασία Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας, με αρκτικόλεξο "ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ." (που διαβάζεται και Ρήξη) με παρέμβασή του ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον διέγραψε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ενημερώνοντας εγγράφως τον Πρόεδρο της Βουλής. Τον Απρίλιο του 2013 ανακοίνωσε την ίδρυση του κόμματος Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα, το οποίο συμμετείχε στις ευρωεκλογές του 2014 στον συνασπισμό κομμάτων Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη.

Επανεξελέγη βουλευτής Β’ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ τον Ιανουάριο του 2015 και με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη τον Σεπτέμβριο του 2015. Στις εκλογές του 2019 εξελέγη βουλευτής Β1′ Βόρειου Τομέα Αθηνών με το Κίνημα Αλλαγής και στις 17 Ιουλίου 2019 ορίστηκε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.

Ως υπουργός
Στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών (2002-2004) με αρμοδιότητα τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις και την αναπτυξιακή συνεργασία. Στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (2009-2010). Το 2010 ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (2010-2012), στις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, εν μέσω έντονων αντιδράσεων για την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων λιτότητας στο χώρο της υγείας.

Στις 9 Ιουνίου 2014, διορίστηκε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, στην Κυβέρνηση Σαμαρά. Δύο ημέρες πριν από τη λήξη της θητείας του ως υπουργός Παιδείας και τις βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 εξέδωσε εγκύκλιο, σύμφωνα με την οποία οι χριστιανοί ορθόδοξοι μαθητές δεν δικαιούνται απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης, εγκύκλιος που προκάλεσε αντιδράσεις. Η εγκύκλιος καταργήθηκε από την επόμενη κυβέρνηση και τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας Τάσο Κουράκη.

Δικαστικές υποθέσεις
Το 2018 το όνομα του Λοβέρδου συνδέθηκε με την υπόθεση Novartis, που αφορούσε πιθανό χρηματισμό πολιτικών προσώπων από την φαρμακευτική εταιρία για το διάστημα που ο ίδιος διετέλεσε Υπουργός Υγείας, μεταξύ 2010 και 2012. Δημοσιεύματα έφεραν στην επιφάνεια έγγραφα του FBI που ενέπλεκαν τον Ανδρέα Λοβέρδο με την υπόθεση.
Τον Αύγουστο του 2019 του ασκήθηκε ποινική δίωξη για το αδίκημα της δωροδοκίας ύστερα από άρση ασυλίας του.

Τον Ιούνιο του 2022 δημοσιεύτηκε έγγραφο του FBI το οποίο μεταφράστηκαν από το υπουργείου Εξωτερικών. Ενώ το FBI έκανε λεπτομερή αναφορά για χρηματισμό ύψους 20.000 ευρώ προς τον Λοβέρδο από την Novartis, η ελληνική μετάφραση φέρεται να μην συμπεριέλαβε το όνομά του στο ελληνικό έγγραφο όπως αυτό κατατέθηκε στην ελληνική Δικαιοσύνη. Ελληνικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για παραποίηση εγγράφων. Ο Λοβέρδος με απάντηση του κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ για «λασπολογίες». Το Υπουργείο Εξωτερικών διέψευσε τις παραλείψεις.

Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών απάλλαξε ομόφωνα τον Ανδρέα Λοβέρδο από την κατηγορία της δωροληψίας, στα πλαίσια διερεύνησης του «σκανδάλου Novartis», τονίζοντας ότι οι ένορκες καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων ήταν αόριστες.

Θέσεις
Ιδεολογικά, αν και βουλευτής εντός της κεντροαριστεράς για περισσότερα από 20 χρόνια, πολλές από τις θέσεις του Ανδρέα Λοβέρδου χαρακτηρίζονται δεξιές. Στο παρελθόν είχε ταχθεί υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής καμπάνιας διεκδίκησης της αρχηγίας του ΚΙΝΑΛ το 2021, δημοσιογράφοι σχολίασαν τη στροφή του σε πιο πατριωτικές-συντηρητικές προτάσεις, που ο ίδιος επιδίωκε να παρουσιάσει ως παρόμοιες με αυτές που διατύπωνε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Κύρια εξαγγελία του ήταν η αλλαγή του ονόματος του Κινήματος Αλλαγής σε ΠΑΣΟΚ, η οποία τελικώς υιοθετήθηκε και πραγματοποιήθηκε από τον Νίκο Ανδρουλάκη τον Μάιο του 2022 ύστερα από εσωτερικό ψήφισμα των μελών του ΠΑΣΟΚ.

Υπόθεση οροθετικών γυναικών
Με αφορμή την υπόθεση των οροθετικών ιερόδουλων του έχει ασκηθεί έντονη κριτική για τους χειρισμούς του ως υπουργός Υγείας. Το 2012 δεκάδες οροθετικές συνελήφθησαν από την Ελληνική αστυνομία με την κατηγορία της βαριάς σκοπούμενης βλάβης, καθώς σύμφωνα με το κατηγορητήριο έρχονταν σε σεξουαλική επαφή, χωρίς προφυλάξεις, με πελάτες γνωρίζοντας ότι φέρουν τον ιό HIV. Με εντολή του Υπουργείου, οι φωτογραφίες όλων των γυναικών δημοσιεύθηκαν για την προστασία της δημόσιας υγείας, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του Συνηγόρου του Πολίτη.

Για τη σύλληψη των οροθετικών γυναικών χρησιμοποιήθηκε η υγειονομική διάταξη 39α/2012 για τον «περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων» σύμφωνα με την οποία δινόταν η δυνατότητα στο κράτος υποχρεωτικής υγειονομικής εξέτασης, νοσηλείας και θεραπευτικής αγωγής του ασθενούς. Παράλληλα καθιερωνόταν ο υποχρεωτικός έλεγχος για HIV των ατόμων που κάνουν χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών και των εκδιδόμενων ατόμων που στερούνται του προβλεπόμενου βιβλιαρίου υγείας.

Η διάταξη καταργήθηκε εν τέλει από την υφυπουργό Υγείας, Φωτεινή Σκοπούλη, αλλά επαναφέρθηκε αργότερα από τον Άδωνη Γεωργιάδη. Όλες οι γυναίκες που συνελήφθησαν έχουν πλέον αθωωθεί. Με απόφαση δικαστηρίου δύο κέρδισαν αποζημίωση από το Δημόσιο ύψους 10 ευρώ ημερησίως για παράνομη προφυλάκιση. Το 2013 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Ruins: Το χρονικό της διαπόμπευσης των οροθετικών γυναικών, στο οποίο ασκείται κριτική στον Ανδρέα Λοβέρδο για τον χειρισμό του στην υπόθεση. Πολλά ΜΜΕ έκαναν λόγο για δημόσια διαπόμπευση, στιγματισμό και κατάχρηση εξουσίας.
Για την υπόθεση, ο Λοβέρδος υποστήριξε ότι η αρμοδιότητα δημοσίευσης των προσωπικών ανατίθεται στην Εισαγγελική Αρχή, η οποία και έδωσε την εντολή στη συγκεκριμένη περίπτωση χωρίς να ρωτήσει το υπουργείο, και ότι ο ίδιος δεν θα μπορούσε να παραγγείλει τη δημοσίευση των φωτογραφιών.