Ολυμπιακοί Αγώνες: Η Δώρα Γκουντούρα έφτασε πολύ κοντά στην πρόκριση για τα ημιτελικά της Ολυμπιακής διοργάνωσης

 Η Δώρα Γκουντούρα έφτασε πολύ κοντά στην πρόκριση για τα ημιτελικά της Ολυμπιακής διοργάνωσης μέσα στο Grand Palais του Παρισιού, όμως τελικά κατέκτησε την πολύ τιμητκή, αλλά και πικρή, 5η θέση.

Η αθλήτρια του Θανάση Δελενίκα ξεκίνησε απευθείας στο ταμπλό των 32 και νίκησε άνετα με σκορ 15-3 την Καναδέζα Πάμελα Μπριντ’ Αμούρ (FIE No42). Στη φάση των 16 μπόρεσε να ξεπεράσει και το εμπόδιο της Γαλλίδας Σεσίλια Μπερντέρ (FIE No15) με σκορ 15-7. Έχοντας εξασφαλίσει με την είσοδο στην οκτάδα τον τίτλο της Ολυμπιονίκη, η Γκουντούρα πήρε θέση στην πίστα κόντα στην Γαλλίδα Μανόν Απίτι Μπρουνέ (FIE No5) για να προκριθεί στα ημιτελικά. Στην ιδιαίτερα αμφίρροπη αναμέτρηση που είχε δύσκολες αποφάσεις από τη διαιτησία, η Ελληνίδα ηττήθηκε με 15-13. Στο 14-13 έγιναν δύο διαδοχικά ταυτόχρονα χτυπήματα στα οποία, μετά από εξέταση, δεν δόθηκε πόντος από τον διαιτητή.

Η 27χρονη κατέκτησε τελικά την 5η θέση στον κόσμο, μία διάκριση που είχε καταφέρει και η Βασιλική Βουγιούκα στο Λονδίνο το 2012. Στη τετράδα προκρίθηκαν η Σάρα Μπαλζέρ (Γαλλία), η Όλγκα Καρλάν (Ουκρανία), η Μανόν Απίτι Μπρουνέ (Γαλλία) και η Σεμπίν Τσόι (Ν. Κορέα).

Γκουντούρα:
«Μόνο πιο δυνατή θα βγω από αυτό για την συνέχεια»

Με δάκρυα στα μάτια, η Γκουντούρα δήλωσε τα εξής: «Σίγουρα η μικρή Δώρα όταν ξεκινούσε ξιφασκία θα ήταν περήφανη. Έχω την πίεση και τη συγκίνηση της στιγμής, θα μου περάσει. Ήμουν σίγουρα μία τελείως διαφορετική Δώρα σε σχέση με το Τόκιο και αυτό είναι ήταν μεγάλος στόχος. Είχα πει ότι θέλω να μπω μέσα, να παίξω ξιφασκία χωρίς να σκέφτομαι το αποτέλεσμα και να το ευχαριστηθώ. Και αυτό έκανα. Όλα καλά. Έκλεισα αυτή την τριετία με πολλές χαρές, πολλές νέες ευκαιρίες, πολλούς καλούς αγώνες, πολλές στεναχώριες, πολλές πιέσεις. Μόνο πιο δυνατή θα βγω από αυτό για την συνέχεια».

Για την κρίσιμη μονομαχία κόντρα στην Γαλλίδα Μανόν Απίτι Μπρουνέ που ολοκληρώθηκε 15-13 υπέρ της «γηπεδούχου» και κρίθηκε στις λεπτομέρειες, με αμφιλογέμενες αποφάσεις από τη διαιτησία, τόνισε: «Είναι άθλημα το οποίο παίζουμε με διαιτησία. Και ποιος αθλητής δεν έχει αδικηθεί όταν υπάρχουν διαιτητές και κριτές; Δεν μου αρέσει να το χρησιμοποιώ ως δικαιολογία. Θέλω να λέω στο τέλος της μέρας ότι εγώ δεν έκανα κάτι σωστά και πρέπει να το διορθώσω αυτό κι όχι να ρίχνω τις ευθύνες αλλού. Δεν μου αρέσει καθόλου γιατί με κάνει να νιώθω άοπλη, είναι σαν να περιμένεις οι άλλοι να φτιάξουν την μοίρα σου. Προχωράμε λοιπόν».

Σε όλη την πορεία της μέχρι το Παρίσι είχε δίπλα της πολλούς δικούς της ανθρώπους που ευχαριστεί από καρδιάς, ενώ αυτές τις μέρες απέκτησε πολλούς ακόμα θαυμαστές: «Αφιερώνω αυτή την εμφάνιση στους δικούς μου ανθρώπους και σε όλο αυτόν τον κόσμο που έχει κάνει από το πρωί το κινητό να μην σταματά. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την αγάπη που δείχνουν. Δεν ήξερα καν ότι παρακολουθούν ξιφασκία τόσοι πολλοί στην Ελλάδα. Χαίρομαι πάρα πολύ αν σήμερα έκανα έστω και έναν Έλληνα να δει αυτό το άθλημα και να το γνωρίσει».

Δεν θα μπορούσε ννα μην κάνει ξεχωριστή αναφορά στον προπονητή της, Θανάση Δελενίκα, με τον οποίο έχουν κατακτήσει πάρα πολλές κορυφές σε μία σταθερή αθλητική πορεία που έχει διαρκέσει περισσότερο από μία δεκαετία: «Με τον Θανάση είμαστε οικογένεια. Είναι πολύ σημαντικός άνθρωπος για μένα. Όλες τις δυσκολίες μαζί τις περάσαμε και τα καλά και τα κακά. Είναι πάρα πολύ δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις και η σχέση αθλητή-προπονητή, ειδικά όταν οι πιέσεις και απαιτήσεις είναι τόσο μεγάλες. Έχουμε και εμείς τα πάνω και τα κάτω μας, αλλά η αγάπη μας είναι τεράστια και αυτό δεν αλλάζει. Από εδώ και πέρα έχει ξεκούραση, να ξεθυμάνω λίγο, να πάω διακοπές και θα δούμε από τη νέα χρονιά για τη συνέχεια».

Για τα όσα έχει ζήσει μέσα από το άθλημα της ξιφασκίας μέχρι αυτή τη στιγμή καταξίωσης: «Αξίζει 100 φορές να ξεκινήσει ένα παιδάκι ξιφασκία, αξίζει 100 φορές να ξεκινήσει γενικά αθλητισμό για όλα όσα μπορεί αυτός να προσφέρει. Ο πρωταθλητισμός είναι κάτι άλλο, αλλά πρέπει να το λέει η ψυχούλα σου και μπορείς να αντέξεις τις αντιξοότητες. Πρέπει το θέλω σου να είναι μεγαλύτερο για να φτάσεις μέχρι την κορυφή».

Δελενίκας:
«Δεν θα σταματήσω μέχρι να πάρει η Δώρα Ολυμπιακό μετάλλιο»

Για το αίσθημα περηφάνιας που έχει για την αθλήτριά του μετά την ολοκλήρωση άλλου ενός Ολυμπιακού κύκλου, τόνισε: «Από όταν είχα δει μικρή τη Δώρα να δοκιμάζει ξιφασκία στο άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας είχα φανταστεί αυτή τη στιγμή, ότι θα γίνει Ολυμπιονίκης. Δεν ξέρω αν φτάνει η λέξη "περήφανος" για να χαρακτηρίσω το τι αισθάνομαι για τη Δώρα. Είναι ένα παιδί τόσο πολύ σπάνιο, τόσο δυνατό και τόσο συγκροτημένος άνθρωπος. Είναι πολύ αποφασισμένη και στοχοπροσηλωμένη σε αυτό που θέλει να κάνει. Γι αυτό και έχουμε ταιριάξει τόσο πολύ. Οι απαιτήσεις μου είναι πάρα πολύ υψηλές, οι απαιτήσεις της είναι πάρα πολύ υψηλές και μόνο έτσι θα μπορούσαμε να πετύχουμε. Δεν θα σταματήσω μέχρι να πάρει Ολυμπιακό μετάλλιο».

Κατά την εξέλιξη του αγώνα του προημιτελικού κόντρα στη Γαλλίδα Μανόν Απίτι Μπρουνέ, ο Δελενίκας εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του προς τη διαιτησία και τις αποφάσεις που καθόρισαν το τελικό 15-13: «Δεν γίνεται αυτή η αθλήτρια, μετά από τη σημερινή της εμφάνιση και την αδικία που έγινε σήμερα, να μην έχει μετάλλιο. Κατά τη γνώμη μου το παιχνίδι έπρεπε να έχει τελειώσει πολύ νωρίτερα υπέρ μας. Έγιναν κραυγαλέα λάθη από την αρχή που μας ανάγκασαν να χαλάσουμε και τα βίντεο από νωρίς. Το ξέραμε πως είναι ντέρμπι αυτό το παιχνίδι, πως θα πάει ψηλά το σκορ. Η Δώρα έκανε κατά γράμμα την τακτική που είχαμε καταστρώσει, αλλά και σε αυτό το παιχνίδι. Ακολούθησε κατά γράμμα όλη τη μέρα την τακτική που είχαμε χτίσει από πριν και ενσωμάτωσε αμέσως κάποια πράγματα που της είπα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δεν μιλάω ποτέ για την διαιτησία, όταν χάνουμε, χάνουμε. Σήμερα όμως αυτό το πράγμα που ζήσαμε είναι κρίμα και άδικο για τη Δώρα».

Για τους ανθρώπους που στήριξαν τον ίδιο στο έργο του μέχρι αυτή τη στιγμή καταξίωσης, είπε συγκινημένος: «Αρκετοί άνθρωποι είναι αυτοί που θέλω να ευχαριστήσω, τους γονείς μου και την οικογένειά μου για την αγάπη τους και για την στήριξή τους, τη γυναίκα μου που είναι είναι βράχος δίπλα μου. Τους φίλους μου που είναι πραγματικά δίπλα μου. Τους ευχαριστώ όλους αυτούς μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί με έχουν ακούσει πολλές φορές να είμαι πιεσμένος και έχουν κάνει τα πάντα για να ηρεμήσουν και να μου δώσουν κίνητρο για τη συνέχεια. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή και στον κύριο Καπράλο για τη στήριξή του και για τη βοήθειά του αυτά τα χρόνια και την οικονομική και την ψυχολογική υποστήριξη που μας έχει δώσει, καθώς και τον πρόεδρο της ΕΟΞ, κύριο Λιγνό. Τους ευχαριστούμε πολύ, ένα μεγάλο συγγνώμη που δεν καταφέραμε να φέρουμε μετάλλιο».

Για το τι επιφυλάσσει το μέλλον για το ελληνικό δίδυμο, η συνέχεια της προσπάθειας στον επόμενο Ολυμπιακό κύκλο έχει προαπαιτούμενα: «Θέλω να πιστεύω ότι σε τέσσερα χρόνια θα είμαστε στο Λος Άντζελες. Θα δούμε πώς θα κυλήσει η συνέχεια. Εξαρτάται από πολλά και ένα πολύ βασικό είναι ο βιοπορισμός της Δώρας. Χρειάζεται περισσότερη στήριξη. Χρειάζεται ανθρώπους που θα την βοηθήσουν οικονομικά για να μπορεί να συνεχίσει αυτό που κάνει με τον ίδιο ζήλο. Μην ξεχνάμε ότι οι αθλητές στην Ελλάδα είναι κατά κύριο λόγο ήρωες. Ο στόχος μου για τη Δώρα, όπως και για κάθε αθλητή μου, είναι να την βοηθήσω γενικότερα στην ζωή της και όπου με χρειαστεί θα είμαι πάντα δίπλα της».

Πηγή: poo.gr