Πιτίνο: «Δεν πρόκειται να κοουτσάρω πουθενά, αν δεν τελειώσω με ΠΑΟ κι Εθνική!»

Δεν πρόλαβε να συμπληρώσει δύο εικοσιτετράωρα στην Αμερική, στην οποία ταξίδεψε με την ευκαιρία της διακοπής των αγωνιστικών υποχρεώσεων σε Euroleague και Basket League λόγω κορονοϊού και η είδηση ότι επιστρέφει στο NCAA και αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία του πανεπιστημίου Αϊόνα, έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία!

Ο λόγος φυσικά για τον Ρικ Πιτίνο, ο οποίος ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα από την αθλητική διεύθυνση του κολεγίου της Νέας Υόρκης, σε μία είδηση που προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις στις τάξεις των φίλων του Παναθηναϊκού. Πρωτίστως, για το timing της ανακοίνωσης, του τρόπου με τον οποίο φάνηκε ότι μεθοδεύτηκε η νέα αυτή συνεργασία και ειδικότερα μετά από την αινιγματική τοποθέτηση του ίδιου του Hall of Famer προπονητή, μέσω του twitter.

Πολλοί βιάστηκαν – ίσως και δικαιολογημένα – να τον κακοχαρακτηρίσουν και να θεωρήσουν άδικη και άτιμη την συμπεριφορά και τους χειρισμούς του, αλλά και να βγάλουν πρόωρα συμπεράσματα για τον χαρακτήρα του. Πολλοί αναρωτήθηκαν για το αν η διοίκηση της «πράσινης» ΚΑΕ, οι παίκτες και οι συνεργάτες του, ήταν ενήμεροι.

Πολλοί θεώρησαν ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη θα έχει επιπτώσεις και στην συνεργασία του 67χρονου Αμερικανού τεχνικού με την Εθνική ομάδα. Πολλά τα ερωτηματικά στο μεγαλύτερο μέρος της φίλαθλης κοινής γνώμης, για έναν άνθρωπο που μπήκε πριν από ενάμιση χρόνο στη ζωή μας και έτυχε μεγάλης εκτίμησης και αναγνώρισης από «εχθρούς», φίλους» και «ουδέτερους».

Το gazzetta.gr τον αναζήτησε, τον εντόπισε στο σπίτι του στη Φλόριντα και αφού συνομίλησε μαζί του, σας παρουσιάζει τις απαντήσεις του για όλα τα «φλέγοντα» ζητήματα, που «άνοιξε» η ξαφνική συμφωνία του με το πανεπιστήμιο Αϊόνα.

Γιατί αποφάσισε να επιστρέψει στην Αμερική, γιατί διάλεξε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για την ανακοίνωση, πότε θα επιστρέψει στην Αθήνα, τι θα γίνει με την Εθνική, τι λείπει από τον Παναθηναϊκό, τι τον «φτιάχνει» και τον «χαλάει» στην Ελλαδα, ποιες οι σχέσεις του με τους παίκτες και την διοίκηση, ποιον επιλέγει για επόμενο προπονητή των «πρασίνων» και ποια η άποψή του για τον Νίκο Παππά. Όλα αυτά κι άλλα πολλά, στην αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε…

Καλημέρα στο Μαϊάμι, coach. Πως είναι τα πράγματα εκεί;

«Καλησπέρα στην Αθήνα! Είχα ένα μακρύ και κουραστικό ταξίδι, αλλά έφτασα καλά, οπότε όλα είναι μια χαρά! Όλος ο κόσμος μένει σπίτι, ελάχιστοι βγαίνουν έξω μόνο για τα απαραίτητα.»

Επικρατεί ψυχραιμία;

«Δεν θα το έλεγα! Έχει αρχίσει να μας πιάνει ένας πανικός! Δεν υπάρχει χαρτί υγείας στα μαγαζιά, ο κόσμος είναι σε απόγνωση και δεν ξέρει τι να κάνει, κανείς δεν βγαίνει έξω για φαγητό ή για ποτό. Η κατάσταση είναι λίγο πολύ όπως στην Ελλάδα, αλλά σε μία πιο λογική κλίμακα. Εγώ έχω βάλει τον εαυτό μου σε καραντίνα, μόνο και μόνο επειδή ταξίδεψα από την Ευρώπη.»

Όπως καταλαβαίνετε και αυτός είναι ο βασικός λόγος που σας ζήτησα αυτή τη συνέντευξη, εν μέσω της δύσκολης αυτής κατάστασης που περνάμε όλοι, με τον αθλητισμό να μπαίνει σε δεύτερη και σε τρίτη μοίρα, η επισημοποίηση της επιστροφής σας στο κολεγιακό πρωτάθλημα, έκανε θόρυβο στην Ελλάδα. Ειδικότερα μετά την τοποθέτηση που κάνατε μέσω twitter, ότι θα τιμήσετε μέχρι τέλους το συμβόλαιό σας με τον Παναθηναϊκό και την Εθνική ομάδα…  

«Εννοούσα και εξακολουθώ να εννοώ όλα όσα σου είχα πει στην μεταξύ μας συνομιλία και όσα έγραψα στο twitter. Εκτός του Αϊόνα, με το οποίο είχα συζητήσει εδώ και κάμποσο καιρό, αλλά για τη νέα χρονιά, δεν είχα μιλήσει με κανένα άλλο πανεπιστήμιο, παρ’ ότι είχα τουλάχιστον δύο ακόμη κρούσεις, από το Λοϊόλα Μεριμάουντ και από το Γκραν Κάνιον…»

Να υποθέσω ότι συμβόλαιό σας με τον Παναθηναϊκό, σας έδινε το δικαίωμα να φύγετε το ερχόμενο καλοκαίρι;

«Ακριβώς! Η συμφωνία ήταν και για την επόμενη σεζόν, αλλά το καλοκαίρι είχα μόνο εγώ το ελεύθερο να μην ανανεώσω τη συνεργασία μου και να επιστρέψω στην Αμερική. Να το θέσω διαφορετικά… Δεν γινόταν να μείνω για τρίτο χρόνο μακριά από τους δικούς μου! Παρ’ ότι, οφείλω να παραδεχτώ ότι απολαμβάνω απίστευτα τη ζωή και την δουλειά μου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, πολλά βράδια έπιανα τον εαυτό μου να αισθάνεται πολύ εγωιστικά για όλο αυτό που ζούσα, ενώ κάθε λίγο και λιγάκι τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου με ρωτούσαν “μπαμπά, παππού, πότε θα γυρίσεις σπίτι;“… Και πράγματι όσον κι αν ήμουν ευτυχισμένος, ταυτόχρονα ήμουν πολύ εγωιστής που βίωνα όλη αυτή την ιδανική επαγγελματικά κατάσταση, σε μία πανέμορφη χώρα, που όμως δεν μπορούσε να συνεχιστεί πολύ ακόμη.»

gazzetta